Czasami długo czekamy, aż urodzi się dziecko i jesteśmy przeszczęśliwi. Ojciec i matka głównie cieszą się tym, że będą mieli potomka, choć nie zawsze zwracają uwagę na to, że wychowanie rodzeństwa i jedynaka będzie się od siebie różnić i to nawet znacznie. Oczywiście model rodziny 2 + 1 jest obecnie jednym z dominujących, ale pamiętajmy o tym, że stają tu przed opiekunami rzeczywiście duże wyzwania. Jeżeli jednak nie będzie odpowiednio kierowany pedagogicznie, to bardzo szybko może się zrażać na przykład po niepowodzeniach nie tylko i wyłącznie, jeśli chodzi o takie niewinne rozrywki jak promocje bez depozytu albo gry na konsoli. Złe wychowanie może skutkować tym, że nie będzie sobie radzić w szkole, a później w życiu zawodowym. Dlatego tak ważne jest, na co zresztą zwracają uwagę doświadczeni terapeuci, aby dziecka nie trzymać pod kloszem i szczególnie właśnie w przypadku jedynaka zadbać o częsty kontakt z rówieśnikami. Maluch taki musi również mieć prawo do popełniania wielu błędów.
Jedynaka wychowuj rozsądnie
Oczywiście musimy sobie także uzmysłowić, że od indywidualnych cech jedynaka będzie zależeć tu, jaką będzie osobą jako człowiek dorosły. Głównie jednak kluczem do sukcesu wychowawczego jest zaangażowanie rodziców. To właśnie oni lub opiekunowie muszą bardzo rozważnie i mądrze pokierować rozwojem jedynego dziecka. Niestety w wielu przypadkach jest inaczej. Rodzice wydają się działać na odwrót. Szczególnie taka sytuacja występuje, jeżeli występują problemy z zajściem w ciążę. Wówczas, gdy w końcu rodzi się dziecko to ojciec i matka chuchają i dmuchają na malucha w każdej sytuacji. Nawet jednak wtedy, gdy jedynak uczony jest współpracy z innymi dziećmi i dzielenia się swoimi zabawkami, to i tak wszystko chce mieć dla siebie.
Uspołecznienie jedynaka
Bardzo ważne będzie w takiej sytuacji wspólne stanowisko ojca i matki. Najwięcej dylematów mają rodzice, których dziecko jest bardzo chorowite. Wówczas raczej nie planują szybko go posyłać do przedszkola i wtedy dziecko cały czas przebywa w domu. Ma kontakt tylko i wyłącznie z rodzicami, a ci z zasady bardzo często instynktownie i bez namysłu nieustannie malucha rozpieszczają, co nie wpływa dobrze na jego rozwój psychologiczny. W takich okolicznościach kluczowe jest właśnie posłanie dziecka między inne dzieci. To właśnie w przedszkolu dziecko ma bardzo dużą szansę intensywnie się uspołecznić i nauczyć skutecznej współpracy z dziećmi. Dom nie jest w stanie mu tego zapewnić, nie wiadomo jak bardzo rodzice będą się starali.
Jedynaka trudniej wychować?
Z wielu rozmaitych powodów współczesne małżeństwa decydują się w dzisiejszych czasach na posiadanie tylko jednego dziecka, a niejednokrotnie przyczyną będzie tu oczywiście status materialny. Często też błędnie wychodzi się z założenia, że jedno dziecko będzie o wiele łatwiej wychować. Sprawa jednak jest bardziej skomplikowana, aniżeli byśmy przypuszczali. Problem z wychowaniem jedynaków głównie będzie tkwić właśnie w dobrych chęciach rodziców. Zauważmy, że gdy w rodzinie jest dwoje, troje lub nawet więcej dzieci to znacznie lepiej potem one radzą sobie w przedszkolu, szkole lub na studiach i w pracy. Łatwiej zachodzi u nich i szybciej proces uspołecznienia. Uczą się go po prostu naturalnie w domu.
Oczekiwania rodziców
Poza tym rodzice jednakowi bardzo dużo dają, ale także jednocześnie wówczas będą rosły wobec niego oczekiwania. Zwykle wtedy rodzice od jedynaka wymagają bardzo dużo, co sprawia, że dziecko żyje w dużym stresie i poczuciu dużej odpowiedzialności. Kluczowe zdaniem terapeutów jest, więc zapewnienie dziecku więcej swobody, a także prawa do popełniania błędów. Jedynak sam powinien sobie wybierać kolegów, zainteresowania oraz formę spędzania wolnego czasu.
